حکیم چهارم میگوید:

چه بسیار آدمیان نادانی که مهربانی شایستگان را بر نمی تابند آنها در نهایت یا به بردگی تیزدندانان گرفتار آیند و یا چهره زشت تنهایی را آشکارا ببینند . حکیم ارد بزرگ


ره آورد گفتگو با نادان دو چیز است : نخست از دست دادن بخشی از عمر و دیگری گرفتار شدن ، به افکار پوچ و بی ارزش . حکیم ارد بزرگ


نادانی ، خودخواهی به بار می آورد . حکیم ارد بزرگ


نادان همیشه از آز و فزون خواهی خویش خسته است . حکیم ارد بزرگ


شمشیر نادان هایی که در برابر خردمندان می ایستند خودستایی و خودسری است . حکیم ارد بزرگ


نزدیکی به آدمهای بی خردی که همیشه در زندگیشان اشتباه می کنند تاوانی دهشتناک دارد و اگر این رویداد رخ داد سرد و سخت باشید همچون کوه ، که مار به دور گردنتان چنبره زده است . حکیم ارد بزرگ


هر قدر به دیگران احترام بگذاریم ، به ما احترام خواهند گذاشت . حکیم ارد بزرگ


آنکه مدام به کار دیگران سرک می کشد و کنجکاو است تا ببیند آنها چه می کنند مانند سایه ایی بر دیوار است که مدام بدنبال ما می دود بدون آنکه از خود اختیاری داشته باشد . حکیم ارد بزرگ


آنکه دیگران را ابزار پرش خویش می سازد ، خیلی زود تنها خواهد ماند . حکیم ارد بزرگ


امیدوار مباش دیگران همراهیت کنند ، تنها به درمان دردهای روزگار خویش بیاندیش . حکیم ارد بزرگ


تنها با از خودگذشتگی برای دیگران می توان جاودانه شد . حکیم ارد بزرگ


نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد . حکیم ارد بزرگ

سازش بر روی داشته های به یغما رفته امان ، به نام آشتی جویی و دوستی از نادانی و کم خردی ست . حکیم ارد بزرگ

گفتگو با خردمندان و دانشوران ، پاداشی کمیاب است . حکیم ارد بزرگ


رایزنی با خردمندان ، پیروزی در پی دارد . حکیم ارد بزرگ


خردمندان را می توان به سادگی از میان برداشت اما هیچ سیلابی ، توان نیستی اندیشه آنها را ندارد . حکیم ارد بزرگ


پرسشگری حس کودکانه ایی است که تا پایان زندگی باید همراهش داشت . حکیم ارد بزرگ


پرسش روشن شاگرد از پاسخ استاد ارزشمندتر است . حکیم ارد بزرگ


آنکه پرسشهای پراکنده در وادی های گوناگون را همزمان می پرسد ، تنها می خواهد زمان و نیروی استاد را تباه کند . حکیم ارد بزرگ


برای کسب خرد ، سختی را بر خود هموار کن . حکیم ارد بزرگ


آنکه به خرد توانا شد ، ترس برایش نامفهوم است . حکیم ارد بزرگ


نم نم باران ، سبب بیداری خاک گشته و آن را شکوفا می کند ، خرد هم ناگهان پدید نمی آید زمانی بس دراز می خواهد و روانی تشنه باران . حکیم ارد بزرگ