حکیم چهارم میگوید:

نامداری که خود را به خواری می افکند ، هزاران دل آویخته به دامان خویش را نیز به خاک می کشد . حکیم ارد بزرگ


نامداران ماندگار آنانی اند که سرشتی نیکو و دلی سرشار از مهر دارند . حکیم ارد بزرگ


نامدار کهن اسطوره و راهبر دوران هاست ، سرشت او با خوی مردم سرزمین خویش همگون است نه با سرشت فرمانروایان . حکیم ارد بزرگ


نامداران هیچگاه خویش را گرفتار پاسخ به ابلهان کج اندیش نکردند . حکیم ارد بزرگ

نخستین دروازه بی باکی ، تهی شدن از دلبستگی هاست . حکیم ارد بزرگ


بی باکی گله ، ناشی از چوپان بیدار است . حکیم ارد بزرگ


بی باک به آرمان خویش می اندیشد آرمان هویدا او را رویین تن می سازد . حکیم ارد بزرگ

ارزش استاد را دانستن هنر نیست ، بلکه بایستگی و وظیفه است . حکیم ارد بزرگ


بهترین آموزگار استاد ، شاگرد اوست . حکیم ارد بزرگ


دست استاد خویش را ببوس ، چون او هم پدر است هم پرورنده خرد . حکیم ارد بزرگ