حکیم چهارم میگوید:

سختی های بزرگ به آدمیان نیرویی دو چندان می بخشند . حکیم ارد بزرگ


دشواری ، به هدف ما ارزش می بخشد . دشواری بیشتر ، ارزش افزونتر . حکیم ارد بزرگ


مستمند کسی است ، که دشواری و سختی ندیده باشد . حکیم ارد بزرگ


عشق همچون توفان سرزمین غبار گرفته وجود را پاک می کند و انگیزه رشد و باروری روزافزون می گردد . حکیم ارد بزرگ


عشق چنان شیفتگی در نهان خود دارد که سخت ترین دلها نیز ، گاهی هوس شنا در آن را می کنند . حکیم ارد بزرگ


نماز عشق ترتیبی ندارد چرا که با نخستین سر بر خاک گذاردن ، دیگر برخواستنی نیست . حکیم ارد بزرگ


هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو چرا که آرام جان دیگری در راه است . حکیم ارد بزرگ


کمک به همگان ، عشقی است که به برجستگان کمک می کند راه های سرفرازی را بیابند . حکیم ارد بزرگ


عشقی که آدمی را به گوشه نشینی وادار کند ارزشی ندارد عشق باید توان پرتاب انسان به سوی هدفهای راستین را داشته باشد . حکیم ارد بزرگ


عشق خواست جاودانه است ، هر کششی عشق نیست . حکیم ارد بزرگ


عشق تنها با از خودگذشتگی ارزش می یابد . حکیم ارد بزرگ


عشق ، خشن ترین مردان را هم آرام و رام کرده است . حکیم ارد بزرگ


عشق را از زندگی بگیریم ، تنها و آواره ایم . حکیم ارد بزرگ
 

خود را ، تا هنگاهی همراه داری که دلداده نشده ایی ، دلبسته با خویشتن خویش بیگانه است. حکیم ارد بزرگ


کسی که توان عاشقی ندارد پیشتر با خود ازدواج نموده است . حکیم ارد بزرگ


عشق باید توان آن را داشته باشد که مهر و مهربانی نهفته در درون ما را بیدار و جاری سازد . حکیم ارد بزرگ


آدمهای کوچک همه چیز را سیاه و سفید می بینند ، تنها عشق است که ما را نرم می سازد و نمی گذارد در مقابل تندبادها  بشکنیم . حکیم ارد بزرگ


آدمیان فرهمند ، عشق را همواره در درون خویش جاری می بینند . حکیم ارد بزرگ


تنها وادادگی و سستی عشق را از ما دور می کند چرا که براستی عشق نامیرا ست . حکیم ارد بزرگ


ارزش سختی های روزگار را باید دانست ، آنها آمده اند تا ما را نیرومندتر سازند . حکیم ارد بزرگ


آنکه سختی نکشیده ، نرمی و بهکامی نخواهد داشت . حکیم ارد بزرگ


گذشتن از سختی های پیش رو ، چندان سخت تر از آن چه پشت سر گذاشته ایم نخواهد بود . حکیم ارد بزرگ